Gesprek met Thomas Wormgoor en Conny Koreman tijdens Schorer Life!
Borsten aanmeten en leren plassen
Schorer, het kenniscentrum voor homoseksualiteit en gezondheid heeft haar werkterrein verbreed naar transgenders en transseksuelen. Op de publieksdag afgelopen zondag 10 september was een van de vele onderdelen een publiek interview met twee transen. Tanya van der Spek, chef redactie van lesbisch blad Zij aan Zij interviewde Thomas Wormgoor en Conny Koreman openhartig over hun verandering. Conny leeft sinds kort helemaal als vrouw, Thomas veranderde al een tijd geleden van sekse.
Thomas stond pannenkoeken te bakken voor een kinderpartijtje, toen hij op de radio een transjongen hoorde vertellen over zijn verandering. Hij wist wel dat transseksauliteit bestond, maar dacht altijd: dan moet je als man geboren zijn. Op dat moment viel het kwrtje: ‘Ik ging gewoon door met bakken, maar dacht wel: dat is het.’ Daarna is het snel gegaan. Met een doorverwijzing van de huisarts kon hij terecht bij het genderteam in Groningen, hij had gesprekken, kreeg hormonen, en ruim een jaar later een borstoperatie.
Conny Koreman en Thomas Wormgoor in gesprek met Tanya van der Spek tijdens Schorer Life!
Tieten uitzoeken
Voor Conny duurde dat traject langer. Zij vertelt: ‘Tegenwoordig worden transseksuelen behandeld volgens de Harry Benjamin Standards of Care. Dat betekent dat er een bepaalde periode voor staat om vast te stellen dat je transseksueel bent. Daarna doe je de real life test, en vaak zijn er in Nederland ook wachtlijsten. Voor haar was met name de operatie, afgelopen zomer, belangrijk. ‘Tegen de tijd dat je geopereerd wordt, ben je er ook aan toe. Het is een essentieel deel van je leven geworden.’ In haar omgeving zorgde het wel voor gespreksstof. ‘Mannen zijn sterk geobsedeerd door hun geslachtdeel. Ik kreeg dan ook heftige reacties. Sommige mannen willen alle details weten.’
Behalve een vaginaplastiek, kreeg Conny ook een borstvergroting. Ze maakte grapjes met haar zus met wie ze samen ‘tieten uit ging zoeken’. Vantevoren kochten ze een bh met het juiste maatje. In het ziekenhuis opende de plastische chirurg een koffer met maten en vormen. Conny: ‘En dan is het goed dat er een echte vrouw mee is. Daar is kennis uit het veld voor nodig.’ Uiteindelijk klonk het model dat ze koos als een Amerikaanse sportwagen.
Thomas vertelt dat transmannen niet met een operatie klaar zijn: de borstoperatie, de buikoperatie en eventueel de penisreconstructie. ‘Veel mensen denken dat wij niet kunnen wachten op die penis, maar het belangrijkste is om je borsten kwijt te raken en die mooie strakke borstkas te hebben.’ Zijn eerste operatie was dan ook een groot feest: ‘Er was champagne, veel mensen en bloemen. En na een week stond ik letterlijk al weer te swingen.’ Hij koos in eerste instantie niet voor een penis. ‘Twintig jaar geleden was er maar een manier om een penis te maken en die stond mij niet aan. Ik was benauwd om weer een lichaamsdeel te hebben waar ik me niet prettig bij zou voelen.’ Toen de medische ontwikkelingen verder waren, liet hij zich wel opereren. ‘Ik heb nu een schattig klein pikje, gemaakt van de gegroeide clitoris, dat stijf kan worden en waarmee je kunt plassen.
Alle kanten op
Wat gebeurt er na de operatie, wanneer je eindelijk het lichaam hebt, dat je al zo lang voor je ziet? Conny: Ik werd wakker en werd terug gebracht naar de zaal, en op de gang ben ik letterlijk door een lila wolk gereden. Ik was in euforische stemming. Ik heb mijn zusje gebeld en gezegd dat ik de gelukkigste vrouw van het noordelijk halfrond was. Ik keek onder de dekens en het zag er heel mooi uit. Het was een ontlading. Al heel veel jaren heb je die gevoelens bij je.’
Na zijn borstoperatie draaide Thomas trots rond voor de spiegel en bekeek zichzelf van alle kanten. Na zijn penisoperatie was het een hoogtepunt om te plassen door zijn penis. ‘In het begin ging het alle kanten op. Mijn schoonzus was hoofd op een peuterspeelzaal, dus ik belde haar en vroeg: gaat het bij kleuters meteen goed? Zij stelde me gerust en zei: Nee joh, dat spuit alle kanten op.’
Conny ervaart een grote vrijheid in het vrouw-zijn: ‘Vrouwen kunnen zich in allerlei stijlen kleden. Van het eenzijdige driedelig grijs, kan ik nu kiezen tussen frivool, sexy of sportief.’ Thomas (in spijkerbroek) grapt: ‘En toch mis ik het niet!’
Conny werkt als leidinggevende in een bouwbedrijf, waar voornamelijk mannen werken. Ze kondigde haar verandering in een stuk aan. Vervolgens nam ze vakantie en kwam als Conny terug. ‘Die eerste dag zal ik nooit vergeten. Ik was vroeg op kantoor en had een mantelpakje aan. De hele dag ben ik op toernee geweest door het bedrijf. Het eerste half jaar bleef ik Coen met een jurk aan, maar langzaam verandert het. Conny heeft ook een andere stijl dan Coen: Coen trapte de deur in, Conny vraagt netjes of ze even mag storen.’
Thomas merkt op dat het zo lijkt of Conny een ander toneelstuk is gaan spelen. ‘Ik hoefde alleen de knop om te draaien en de man die in me zat, kwam naar buiten. Conny is het met hem eens: ‘Ik wil duidelijk maken dat je al die jaren een toneelstuk hebt gespeeld.’
Gezamelijk geheim
En hoe zit het met de seksuele geaardheid van Thomas en Conny? Voor Thomas was dat de minste verandering. ‘Ik wist al dat ik homo was lang voordat ik zeker wist dat ik een man was. Toen ik als vrouw een relatie met een man had, was dat voor mij een homorelatie. Ten opzichte van de mensen met wie ik vree, heb ik me erg schuldig gevoeld. Ik dacht, ik pleeg bedrog. Juist in de relationele omgeving vond ik het het spannnendst om te vertellen. Maar iedereen heeft fantastisch gereageerd en ik ben ook in mijn werk gebleven. Collega’s vonden het schitterend, alsof we een gezamenlijk geheim hadden.’
Thomas begeleidt groepen voor homo-transmannen. Daarin is telkens het eerste onderwerp wie en wanneer vertel je het? ‘De consequentie is vaak dat je situaties vermijdt. Je wilt het niet vertellen, zeker niet als je staat te flirten. Aan de andere kant wil ik niet meer het gevoel hebben dat ik een geheim heb. Als ik het niet vertel, ga ik mezelf terugtrekken. Maar het is heel erg griezelig, zeker bij mannen met wie ik meer wil.’
Hoe het is om te vrijen met haar nieuwe lichaam weet Conny nog niet. ‘Ik heb als man seks gehad met vrouwen, dus ik weet wat mannen lekker vinden. Het lijkt me fantastisch om iemand seksueel te bevredigen als vrouw. Maar het lichaam heeft nog respijt nodig.’ Of ze op mannen of vrouwen valt, weet ze niet. ‘Veel transvrouwen die vroeger heteromannen waren, worden geacht na de operatie weer een heteroleven op te pakken, maar ik laat het op me afkomen. Het is wel vreemd om afscheid te nemen van het man-zijn en er vervolgens verliefd op te worden.’
Thomas: ‘Ik weet nog goed dat ik eens het gevoel had: lieve god – want je moet je tot iemand wenden - laat mij een keer zo vrijen als ik wil. Maar na die ene keer wil je meer. Voor mij blijft het een moeilijk onderwerp. Als ik helemaal los ga, wil ik ook een penis hebben. Ik heb dus ook wel last van huilbuien. De leukste sekservaring had ik op vakantie in Indonesië met een jongen die geen engels sprak. Ik kon niks uitleggen, maar we hebben drie nachten samen doorgebracht. Ik weet niet wat hij gevoeld en gezien heeft, maar het was geweldig.’
Voor Conny duurde dat traject langer. Zij vertelt: ‘Tegenwoordig worden transseksuelen behandeld volgens de Harry Benjamin Standards of Care. Dat betekent dat er een bepaalde periode voor staat om vast te stellen dat je transseksueel bent. Daarna doe je de real life test, en vaak zijn er in Nederland ook wachtlijsten. Voor haar was met name de operatie, afgelopen zomer, belangrijk. ‘Tegen de tijd dat je geopereerd wordt, ben je er ook aan toe. Het is een essentieel deel van je leven geworden.’ In haar omgeving zorgde het wel voor gespreksstof. ‘Mannen zijn sterk geobsedeerd door hun geslachtdeel. Ik kreeg dan ook heftige reacties. Sommige mannen willen alle details weten.’
Behalve een vaginaplastiek, kreeg Conny ook een borstvergroting. Ze maakte grapjes met haar zus met wie ze samen ‘tieten uit ging zoeken’. Vantevoren kochten ze een bh met het juiste maatje. In het ziekenhuis opende de plastische chirurg een koffer met maten en vormen. Conny: ‘En dan is het goed dat er een echte vrouw mee is. Daar is kennis uit het veld voor nodig.’ Uiteindelijk klonk het model dat ze koos als een Amerikaanse sportwagen.
Thomas vertelt dat transmannen niet met een operatie klaar zijn: de borstoperatie, de buikoperatie en eventueel de penisreconstructie. ‘Veel mensen denken dat wij niet kunnen wachten op die penis, maar het belangrijkste is om je borsten kwijt te raken en die mooie strakke borstkas te hebben.’ Zijn eerste operatie was dan ook een groot feest: ‘Er was champagne, veel mensen en bloemen. En na een week stond ik letterlijk al weer te swingen.’ Hij koos in eerste instantie niet voor een penis. ‘Twintig jaar geleden was er maar een manier om een penis te maken en die stond mij niet aan. Ik was benauwd om weer een lichaamsdeel te hebben waar ik me niet prettig bij zou voelen.’ Toen de medische ontwikkelingen verder waren, liet hij zich wel opereren. ‘Ik heb nu een schattig klein pikje, gemaakt van de gegroeide clitoris, dat stijf kan worden en waarmee je kunt plassen.
Alle kanten op
Wat gebeurt er na de operatie, wanneer je eindelijk het lichaam hebt, dat je al zo lang voor je ziet? Conny: Ik werd wakker en werd terug gebracht naar de zaal, en op de gang ben ik letterlijk door een lila wolk gereden. Ik was in euforische stemming. Ik heb mijn zusje gebeld en gezegd dat ik de gelukkigste vrouw van het noordelijk halfrond was. Ik keek onder de dekens en het zag er heel mooi uit. Het was een ontlading. Al heel veel jaren heb je die gevoelens bij je.’
Na zijn borstoperatie draaide Thomas trots rond voor de spiegel en bekeek zichzelf van alle kanten. Na zijn penisoperatie was het een hoogtepunt om te plassen door zijn penis. ‘In het begin ging het alle kanten op. Mijn schoonzus was hoofd op een peuterspeelzaal, dus ik belde haar en vroeg: gaat het bij kleuters meteen goed? Zij stelde me gerust en zei: Nee joh, dat spuit alle kanten op.’
Conny ervaart een grote vrijheid in het vrouw-zijn: ‘Vrouwen kunnen zich in allerlei stijlen kleden. Van het eenzijdige driedelig grijs, kan ik nu kiezen tussen frivool, sexy of sportief.’ Thomas (in spijkerbroek) grapt: ‘En toch mis ik het niet!’
Conny werkt als leidinggevende in een bouwbedrijf, waar voornamelijk mannen werken. Ze kondigde haar verandering in een stuk aan. Vervolgens nam ze vakantie en kwam als Conny terug. ‘Die eerste dag zal ik nooit vergeten. Ik was vroeg op kantoor en had een mantelpakje aan. De hele dag ben ik op toernee geweest door het bedrijf. Het eerste half jaar bleef ik Coen met een jurk aan, maar langzaam verandert het. Conny heeft ook een andere stijl dan Coen: Coen trapte de deur in, Conny vraagt netjes of ze even mag storen.’
Thomas merkt op dat het zo lijkt of Conny een ander toneelstuk is gaan spelen. ‘Ik hoefde alleen de knop om te draaien en de man die in me zat, kwam naar buiten. Conny is het met hem eens: ‘Ik wil duidelijk maken dat je al die jaren een toneelstuk hebt gespeeld.’
Gezamelijk geheim
En hoe zit het met de seksuele geaardheid van Thomas en Conny? Voor Thomas was dat de minste verandering. ‘Ik wist al dat ik homo was lang voordat ik zeker wist dat ik een man was. Toen ik als vrouw een relatie met een man had, was dat voor mij een homorelatie. Ten opzichte van de mensen met wie ik vree, heb ik me erg schuldig gevoeld. Ik dacht, ik pleeg bedrog. Juist in de relationele omgeving vond ik het het spannnendst om te vertellen. Maar iedereen heeft fantastisch gereageerd en ik ben ook in mijn werk gebleven. Collega’s vonden het schitterend, alsof we een gezamenlijk geheim hadden.’
Thomas begeleidt groepen voor homo-transmannen. Daarin is telkens het eerste onderwerp wie en wanneer vertel je het? ‘De consequentie is vaak dat je situaties vermijdt. Je wilt het niet vertellen, zeker niet als je staat te flirten. Aan de andere kant wil ik niet meer het gevoel hebben dat ik een geheim heb. Als ik het niet vertel, ga ik mezelf terugtrekken. Maar het is heel erg griezelig, zeker bij mannen met wie ik meer wil.’
Hoe het is om te vrijen met haar nieuwe lichaam weet Conny nog niet. ‘Ik heb als man seks gehad met vrouwen, dus ik weet wat mannen lekker vinden. Het lijkt me fantastisch om iemand seksueel te bevredigen als vrouw. Maar het lichaam heeft nog respijt nodig.’ Of ze op mannen of vrouwen valt, weet ze niet. ‘Veel transvrouwen die vroeger heteromannen waren, worden geacht na de operatie weer een heteroleven op te pakken, maar ik laat het op me afkomen. Het is wel vreemd om afscheid te nemen van het man-zijn en er vervolgens verliefd op te worden.’
Thomas: ‘Ik weet nog goed dat ik eens het gevoel had: lieve god – want je moet je tot iemand wenden - laat mij een keer zo vrijen als ik wil. Maar na die ene keer wil je meer. Voor mij blijft het een moeilijk onderwerp. Als ik helemaal los ga, wil ik ook een penis hebben. Ik heb dus ook wel last van huilbuien. De leukste sekservaring had ik op vakantie in Indonesië met een jongen die geen engels sprak. Ik kon niks uitleggen, maar we hebben drie nachten samen doorgebracht. Ik weet niet wat hij gevoeld en gezien heeft, maar het was geweldig.’
