Documentaire over Holly Woodlawn

Zij is dé Holly uit Lou Reeds nummer Walk on the Wild Side:

Holly came from Miami, FLA
Hitch-hiked her way across the USA
Plucked her eyebrows on the way
Shaved her legs and then he was a she
She says, Hey babe
Take a walk on the wild side

Díe Holly dus. Op het Transgenderfilmfestival werd een korte preview vertoont van de documentaire over Holly Woodlawn. Ter gelegenheid daarvan was ze in Amsterdam. Woodlawn is inmiddels in de vijftig en ondanks een tanende gezondheid nog steeds up and running. De kleine diva loopt moeilijk, haar handen beven en haar lippen trillen. Maar als ze voor aanvang van de preview bij het publiek wordt geïntroduceerd, blijkt ze een krachtige en innemende persoonlijkheid.

De preview van de documentaire begint met een minder glamoureus beeld. We zien Harold Ajzenberg, een kalende oudere man. Halfnaakt staat hij voor een spiegel in een morsige badkamer. Kleine borsten boven een dikke buik. Kettingrokend probeert hij zichzelf op te maken. Dat gaat moeizaam, vanwege die bevende handen. De pruik gaat op. En dan is Harold opeens Holly.
We zien Holly optreden in een klein achterafzaaltje. Ze zingt:

Hitch-hiked my way across the USA
Plucked my eyebrows on the way
Shaved my legs and then I was a she...

Maar Woodlawn heeft natuurlijk niet de stem van Lou Reed, en ook niet meer het uiterlijk van een twintigjarige. Ik vond het triest en bijna pijnlijk om naar het filmdoek te kijken en de ontluisterende beelden van een afgetakelde legende te zien. Alsof ze haar bestaansrecht uitsluitend ontleent aan die paar zinnetjes uit dat ene nummer. Die krachtige, innemende en buitengewoon geestige persoon die ik zojuist in levende lijve ontmoette móet toch meer te vertellen hebben?!
Ik hoop dat Barry Shils haar verhaal verstopt in de rest van de documentaire.


Dit artikel werd geschreven naar aanleiding van de documentaire over Holly Woodlawn waarvan tijdens het Transgenderfilmfestival 2003 (21 - 25 mei 2003) een preview vertoond werd.

Holly Woodlawn
director: Barry Shils