Ik ben mijn eigen vrouw

'In de DDR-tijd paste ik al in geen enkel hokje, en zelfs nu ben ik voor menigeen een merkwaardig figuur - altijd ging ik mijn eigen weg, een wandeling op het slappe koord, vaak links en rechts een gapende diepte. Het enorme leger van mensen die bereid zijn zich aan te passen, probeert zich te verstoppen achter de omstandigheden, beschouwt die meestal als onvermijdelijk en door het lot bepaald.(...) Zeker, het is niet iedereen vergund om volgens eigen merites te leven, maar met vasthoudendheid en persoonlijke integriteit kun je veel bereiken. Uiteraard niet bij extreem geborneerde figuren.'

'Ik had nooit behoefte gehad aan een coming out. (...) Alles was vanzelfsprekend. 'Ik kan immers niet anders zijn', besefte ik, zelfs als de schooljongens me een 'roodblonde trut' noemden en een haarspeld uit mijn kapsel trokken.
Evenmin had ik er behoefte aan om me erg op te doffen. Ik heb nog steeds maat vierenveertig, smalle schouders en een goed gevuld achterste waarmee ik voor de dag kan komen. Ik geef de voorkeur aan reseda-groene, hemels- en donkerblauwe japonnen en zwarte. Ik maak me nooit op, verf mijn haar niet, en met opvallende sieraden moeten anderen zich maar behangen. Zoals ik ben, zo ben ik nu eenmaal.'

Citaten en illustratie zijn afkomstig uit de memoires van Charlotte von Mahlsdorf, officieel Lothar Berfelde.

Ik ben mijn eigen vrouw - Een leven is het prachtige verhaal van een moedige en zachtmoedige buitenstaander, die nazi's, Stasi's en neo-nazi's overleefde.

Uitgeverij Manteau, 1994 (216 blz.)