Kinderen van transgenders staan er vaak alleen voor
Op zoek naar (H)Erkenning (2)
Sinds vorig jaar biedt Transvisie (onderdeel van de Landelijke Vereniging Humanitas) ondersteuning voor kinderen waarvan één van de ouders transgender is. Wat maken deze kinderen mee en wat voor hulp is er voor hen beschikbaar? Janiek Kistemaker sprak erover met medewerkers van Transvisie.
"Een aantal jaren geleden was er een meisje van een jaar of twaalf, dat altijd heel trouw met haar moeder mee kwam naar de middagen van (H)Erkenning. Maar of dat kind daar nou op haar plek was, daar had ik ook toen al mijn vraagtekens bij." Chris, al heel lang vrijwilliger bij (H)Erkenning (zie Website
Vanuit deze gedachte werd een Gesprekken
Er is ook ruimte voor persoonlijke gesprekken met ouders en/of kinderen. Als de ouders er niet bij zitten, durven kindern vaak vrijer te praten. "Wat de kinderen ons hebben toevertrouwd blijft bij ons," zegt Chris, "maar ik kan die informatie gebruiken, wanneer de ouders met hún vragen naar mij toe komen." Zo kan zij, net als in haar werk voor (H)Erkenning, ‘lijntjes uitzetten', die een aanzet kunnen zijn tot het zelf oplossen van problemen. Bastiaan vult aan: "Wij zijn echter geen therapeuten. Het is belangrijk ons dat te realiseren en dat ook altijd goed met de ouders te bespreken. Als intensievere hulp nodig is, moeten de mensen ook naar elders verwezen worden."
Beperkingen
En daar ligt meteen een niet geringe moeilijkheid: binnen de reguliere hulpverlening is weinig of geen kennis van wat er allemaal speelt in een gezin waarin één van de ouders transgender is. Dat maakt het voor hulpverleners moeilijk om goede begeleiding te geven. Hulpverleners zijn sowieso nog erg onwennig met betrekking tot het onderwerp transgender. Binnen Transvisie is er nu kennis opgebouwd, maar hoe kun je die breder beschikbaar maken? En is dat wel de taak van Transvisie? Bastiaan blijft realistisch, maar niet zonder bevlogenheid: "We zijn een vrijwilligersorganisatie, in de eerste plaats gericht op het mobiliseren en ondersteunen van zelfredzaamheid binnen onze doelgroep. Dat vertaalt zich in alle activiteiten van onze zelfhulpgroepen. Natuurlijk brengt dat beperkingen met zich mee: wij kunnen veel doen, maar niet alles. De expertise die we nu opbouwen, willen we graag verder ontwikkelen, maar dan moeten we hiervoor wel financiëring kunnen vinden. Het begin voor ‘kinderen van' is in ieder geval gemaakt."
De website van Transvisie voor "kinderen van" vindt u hier: http://www.transvisie.nu/kinderenvan.php
"Een aantal jaren geleden was er een meisje van een jaar of twaalf, dat altijd heel trouw met haar moeder mee kwam naar de middagen van (H)Erkenning. Maar of dat kind daar nou op haar plek was, daar had ik ook toen al mijn vraagtekens bij." Chris, al heel lang vrijwilliger bij (H)Erkenning (zie Website
Vanuit deze gedachte werd een Gesprekken
Er is ook ruimte voor persoonlijke gesprekken met ouders en/of kinderen. Als de ouders er niet bij zitten, durven kindern vaak vrijer te praten. "Wat de kinderen ons hebben toevertrouwd blijft bij ons," zegt Chris, "maar ik kan die informatie gebruiken, wanneer de ouders met hún vragen naar mij toe komen." Zo kan zij, net als in haar werk voor (H)Erkenning, ‘lijntjes uitzetten', die een aanzet kunnen zijn tot het zelf oplossen van problemen. Bastiaan vult aan: "Wij zijn echter geen therapeuten. Het is belangrijk ons dat te realiseren en dat ook altijd goed met de ouders te bespreken. Als intensievere hulp nodig is, moeten de mensen ook naar elders verwezen worden."
Beperkingen
En daar ligt meteen een niet geringe moeilijkheid: binnen de reguliere hulpverlening is weinig of geen kennis van wat er allemaal speelt in een gezin waarin één van de ouders transgender is. Dat maakt het voor hulpverleners moeilijk om goede begeleiding te geven. Hulpverleners zijn sowieso nog erg onwennig met betrekking tot het onderwerp transgender. Binnen Transvisie is er nu kennis opgebouwd, maar hoe kun je die breder beschikbaar maken? En is dat wel de taak van Transvisie? Bastiaan blijft realistisch, maar niet zonder bevlogenheid: "We zijn een vrijwilligersorganisatie, in de eerste plaats gericht op het mobiliseren en ondersteunen van zelfredzaamheid binnen onze doelgroep. Dat vertaalt zich in alle activiteiten van onze zelfhulpgroepen. Natuurlijk brengt dat beperkingen met zich mee: wij kunnen veel doen, maar niet alles. De expertise die we nu opbouwen, willen we graag verder ontwikkelen, maar dan moeten we hiervoor wel financiëring kunnen vinden. Het begin voor ‘kinderen van' is in ieder geval gemaakt."
De website van Transvisie voor "kinderen van" vindt u hier: http://www.transvisie.nu/kinderenvan.php
