Peet over Eliot

'We kennen elkaar al acht jaar. We hebben elkaar ontmoet in mijn winkel, daar begint mijn wereld met jou. Ik zag dat je als mens aan het veranderen was. Toen kwam je met die ring. Je zei dat hij niet meer paste, maar ik zag dat hij nog wel paste. Omdat ik jou al mannenschoenen had zien passen, raakte mij dat gigantisch. Iemand te zien in mijn wereld die met iets soortgelijks bezig was, dat kwam als een geschenk uit de hemel. Zo achteraf lijkt het alsof er altijd al een soort aantrekkingskracht was.
De moraal van het verhaal: er is veel meer met mensen aan de hand. De momenten waarop mensen elkaar kunnen raken zijn zo kort en klein, zo zelden. Wij dwingen die momenten af omdat wij deze weg willen en moeten volgen. We willen ons gevoel beleven.'

Eliot over Peet

'Ik had niets maar dan ook niets door. Jij gaf mij een brief in de winkel, waarin je je proces verwoord. Je had mij toen al mannenschoenen zien passen in de stad. Dat bewonder ik in jou, jouw kwetsbaarheid, zoals je die durft te tonen. Ik vond het dan ook heel sterk dat je die brief gaf aan mensen die je vertrouwde. Ik voel mij aangetrokken tot jou zoals je was als man én zoals je bent als vrouw. Zoals je zit met zo'n boothalsje en een bh-bandje eronder uit.
Dat vind ik aan ons verhaal zo uniek, dat wij zo open met elkaar kunnen praten. Dat er een vriendschap is gegroeid, terwijl ik bij jou binnenkwam als klant. Het is zo onvoorspelbaar.'