Arianne van der Ven21 mei 2009

Side-shows en performances

Transgender Filmfestival als vanouds gezellig

Het transgender filmfestival is van start gegaan in De Balie in Amsterdam met de lessen over de geslachten van Madame Pierre.

Wat het transgender filmfestival zo knus maakt, zijn de kleine side-shows, zoals die van Morty Diamond en Joli(e)/Jiro. In de hal van het Amsterdamse culturele debatcentrum De Balie hebben zij een groot paars doek gehangen waarop staat “Ask A Tranny”. Op tafel liggen wat parafernalia van Morty’s transitie: een brief van de chirurg, de wettelijke geslachtswijziging en de zeven kleine flesjes testosteron die de voornaamste schuldigen zijn van zijn baardgroei. Morty heeft in New York, Los Angeles en San Francisco gestaan.


tgf09-2

Er wordt veel gelachen bij de Ask A Tranny stand van Morty Diamond.


“Er zijn zoveel transen die geen stom woord meer willen zeggen over transgender na hun transitie. Ik eigenlijk ook niet. Maar als performance vind ik het juist leuk.” Het is ook leuk bij Morty en Joli(e)/Jiro aan tafel.
De meest gestelde vraag die Morty krijgt, is hoe zijn genitalien eruit zien. Die beantwoordt hij vaak niet. De op één na meest gestelde vraag is waar de tranny nou is. Als Morty dan naar zichzelf wijst, vragen de meesten: “Oh, dus jij wil een vrouw worden?”
Het vreemdste dat Morty ooit heeft meegemaakt, was een man in een driedelig pak en een sikje die hem vertelde dat hij graag een transitie wilde, maar niet kon vanwege zijn vrouw. “Dat vloerde me echt. Ik had nooit gedacht dat er binnen dat omhulsel een vrouw leefde. We vergeten dat het echt iedereen kan zijn.”

In bed bij Madame Pierre

Madame Pierre opent het Transgender filmfestival en nodigt u uit in zijn bed. Tenminste, als u een Tjech bent. Want Madame Piere heeft haar talen geleerd in de armen van twee grote liefdes: een Duitse man en een Franse vrouw die beiden Johnny heetten. En nu wil hij Tjechisch leren.
Madame Pierre’s show gaat misschien wel over hoe de liefde de geslachten kan maken en breken. “Natuurlijk” zegt Madame Pierre “waarom zag ik het niet eerder. La table is natuurlijk vrouwelijk. Kijk naar de glans van haar blad, de fraaie curven van haar poten. Als Johnny in bed “la table” tegen mij zei, werd het geslacht van de tafel op slag evident.”
En dat is een hele verandering voor een Engelsman, die in zijn taal geen geslachten kent. En zo werd Madame Pierre een gepassioneerd leraar Frans en Duits en een groot gelovige in geslachten. “Ik heb zo’n mooi mannelijk pak en zo’n mooie vrouwelijke blouze. Vindt u niet?” Immers: het is “le manteau” en “la blouse”. Nietwaar. Hij leert zijn studenten vooral hun tong te gebruiken. Want “la langue” is zowel de tong als de taal, en de tong en de taal staan dicht bij de liefde. Maar de taal is ook verwarrend: “alles heeft een geslacht. Repetez apres moi: der Ketzler, le vagin, la bite (de penis): alle Duitse klitten en Franse vagina’s zijn mannelijk, en iedere Fransman heeft een vrouwelijke penis.”

tgf09-1

Madame Pierre (rechts) instrueert Justus Eisfeld in het juiste gebruik van de tongspieren.

Maar nadat Madame Pierre door haar twee grote geliefden in de steek is gelaten, wordt zij een allesvreter. “Fuck gender” roept hij “als je maar lief tegen elkaar bent, daar gaat het om”. Nu wil madame Pierre Tjechisch leren. Hij weet nog niet hoeveel geslachten die taal heeft. Oegandees heeft er tien. Dat u het maar weet. Maar voor Madame Pierre maakt het geslacht niet zoveel meer uit.