Voetballen tegen vooroordelen

Onderuitgezakt met een biertje zitten de transvrouwen na de wedstrijd in de kleedkamer. Na het gelijkspel tegen de transmannen is het tijd voor de derde helft. De Battle of the Genders was een groot succes en nu staat de cameraploeg al klaar om ook in de kleedkamer te filmen. Een paar dames staan nog onder de douche als er voor de zoveelste keer op de deur wordt geklopt: “Mogen we al binnenkomen? De dames zijn al klaar hoor!” Verward kijken de aanwezigen om zich heen. “Welke dames? Wij zijn hier nog bezig.” “Oh nee, ik bedoel, de heren zijn al klaar!” Bulderend gelach stijgt op. Want hoe een onwetende televisiemevrouw die stoere transjongetjes met “dames” aan kan duiden is een raadsel dat vandaag eerder op de lachspieren werkt dan op de zenuwen.

Dat je beter kan lachen dan in de verdediging schieten is precies wat Merel Moistra uit wil dragen. Ze organiseerde de voetbalwedstrijd tussen transgenders om hun zichtbaarheid voor een mainstream publiek te vergroten. “Ik denk dat het heel nuttig is om gewoon eens een uurtje naar transseksuelen te kijken zonder dat je je gelijk een voyeur voelt. Als je ze dan in het wild tegenkomt dan zit je er ook niet meer zo mee, want transseksualiteit komt gewoon vrij voor in de natuur,” legt Moistra uit aan de pers.

Niet iedereen is even gecharmeerd van deze aanpak. Op de facebookpagina van Transgendernetwerk Nederland werd maanden tevoren al druk gediscussieerd over de clichébenadering van “mannen tegen vrouwen” en de uitsluiting van “transanderen”. Ook krantenkoppen als “ex-mannen voetballen tegen ex-vrouwen” vielen niet in de smaak. “De kop boven het artikel vond ik zelf ook verschrikkelijk... maar dat is dus de wereld waar we in leven”, reageerde Moistra hier zelf op.

Toch is die wereld niet zo vijandig als veel transpersonen zelf denken, zegt Merel als ik haar na de wedstrijd even spreek. “Er is natuurlijk altijd de angst dat je als freak voor iemands karretje gespannen wordt, van kijk daar heb je die transseksuele gekken die met elkaar gaan voetballen. Maar die angst, die moeten we nu voorbij zijn. De maatschappij is zo ontzettend klaar voor de transgender medemens. Dat wordt wel duidelijk als je ziet hoe enthousiast dit idee is opgepikt en hoe relaxt de sfeer hier was.” Als om deze uitspraak te illustreren komt er prompt een duidelijk aangeschoten man op ons af die Merel zijn respect wil betuigen. “Ik ben zo’n lul die in het bedrijfsleven zit weet je, die alleen maar geld wil verdienen, maar ik heb er zoveel respect  voor, dit soort dingen.”

De samenstelling van de teams werd uiteindelijk gemengder dan van tevoren gepland. Vanwege het gebrek aan transvrouwen bood eerst de zus van een van de transjongens aan om mee te doen, waarna ook haar vriend zijn ADO Den Haag sjaaltje afdeed om zich in het voetbaltenue te hijsen. “Tja, lang blond haar, dus ook ik speel natuurlijk bij de vrouwen.” “Wil je mijn lippenstift lenen?,” biedt zijn vriendin hem aan. Ook ondergetekende belandde ondanks haar cisgender status onverwacht als veldvulling op het voetbalveld. Al moest haar wel even worden uitgelegd wat buitenspel nou ook alweer betekent.

Ook even de sfeer meeproeven van de wedstrijd? Zie onderstaand filmpje.

Foto’s afkomstig van Fl Fotografie: hier voor meer foto's!