Column
Zichtbaarheid. Anders, namelijk ...
Transen maken zelf wel uit of ze zichtbaar zijn of niet. Ik ben het. Als "ehm eenmansfractie" in de gemeenteraad van Frieslands tweede gemeente sta ik zogezegd mijn mannetje. Dat wil ik ook niet anders; maar goed, dat is een ander verhaal.
Vrijdagmorgen werd ik wakker in een hotelkamer in Ugchelen en bij gebrek aan een computer ging de tv aan. Goedemorgen Nederland. Boris Dittrich (goed bezig die man) over homo's en Gordon. De presentatrice zei wel drie keer "trendzjenders". Kijk, zo hoef ik niet zichtbaar te zijn en ik ben dat gelukkig ook niet, want tijdens dat twee dagen durende raadsreisje was ik overal zonder aarzelen gewoon mevrouw. Mijn raadslidmaatschap leek minder waarschijnlijk voor het hotelpersoneel.
Afgelopen dinsdag heb ik een wethouder in verlegenheid gebracht door een A4-tje vol moeilijke vragen op hem af te vuren tijdens het vragenuurtje. Had ie verdiend, vond ik. De burgemeester vond anders en gebood voorstellend de vragen schriftelijk in te dienen. Achteraf vind ik wel dat hij gelijk had. Te hoge irritatiefactor.
Dat ging ook over homo's. En over transgenders, maar als ik moet kiezen, dan gebruik ik liever het woord homo. Ik ben geen trendzjender. Sorry. Even goede vrienden wat mij betreft. Dat wel.
Tijdens het aperitief van afgelopen vrijdag vroeg de wethouder me wat ik nou wilde met die homo's. Nou, gewoon: dat er beleid gemaakt wordt. Wij gaan bijvoorbeeld over thuiszorg en daar zit de hele mikmak aan hojo's in de kast, zeg maar. Stel het je maar voor: Een leuke nieuwe hulp, die vraagt hoe het met de kleinkinderen is. Goed bedoeld natuurlijk, - daar twijfel ik niet aan - maar toch: komt u maar uit de kast, geachte cliënt, waarom heeft u geen kleinkinderen? Au.
Zodra ik op een meer dan "hoi hoe is het"-basis met iemand praat, vertel ik hoe de vork in de steel zit, als dat nog nodig is. Dat geeft ook wel eens au-momenten. Vaak vanwege die andere zichtbaarheid. De keerzijde van de TNN-medaille. Ik ben trans en trots. Net zoals ik trots ben Friezin te zijn. Nederlanders hebben wat mij betreft heus gelijke rechten, maak je geen zorgen. Schaar me alleen niet onder dezelfde paraplu. Dat helpt me van de regen in de drup.
Travestieten in de kast doen dat ook zodra ze me doorhebben. Ik heb geen zin in praatjes over panty's. Ga weg! Boos worden ze dan. We zijn immers hetzelfde: transgender. Toch? Soms beginnen ze daarna zelfs over mijn broek, als ik er eentje draag. Dat maakt mij dan minder vrouw en hen des te meer. Op die momenten kan zichtbaarheid me echt gestolen worden.
Daarom: anders, namelijk .... Zichtbaarheid is zo gek nog niet, maar als het duwen wordt, dan sta ik liever niet onder een paraplu. Ik hou wel van regen.
Vrijdagmorgen werd ik wakker in een hotelkamer in Ugchelen en bij gebrek aan een computer ging de tv aan. Goedemorgen Nederland. Boris Dittrich (goed bezig die man) over homo's en Gordon. De presentatrice zei wel drie keer "trendzjenders". Kijk, zo hoef ik niet zichtbaar te zijn en ik ben dat gelukkig ook niet, want tijdens dat twee dagen durende raadsreisje was ik overal zonder aarzelen gewoon mevrouw. Mijn raadslidmaatschap leek minder waarschijnlijk voor het hotelpersoneel.
Afgelopen dinsdag heb ik een wethouder in verlegenheid gebracht door een A4-tje vol moeilijke vragen op hem af te vuren tijdens het vragenuurtje. Had ie verdiend, vond ik. De burgemeester vond anders en gebood voorstellend de vragen schriftelijk in te dienen. Achteraf vind ik wel dat hij gelijk had. Te hoge irritatiefactor.
Dat ging ook over homo's. En over transgenders, maar als ik moet kiezen, dan gebruik ik liever het woord homo. Ik ben geen trendzjender. Sorry. Even goede vrienden wat mij betreft. Dat wel.
Tijdens het aperitief van afgelopen vrijdag vroeg de wethouder me wat ik nou wilde met die homo's. Nou, gewoon: dat er beleid gemaakt wordt. Wij gaan bijvoorbeeld over thuiszorg en daar zit de hele mikmak aan hojo's in de kast, zeg maar. Stel het je maar voor: Een leuke nieuwe hulp, die vraagt hoe het met de kleinkinderen is. Goed bedoeld natuurlijk, - daar twijfel ik niet aan - maar toch: komt u maar uit de kast, geachte cliënt, waarom heeft u geen kleinkinderen? Au.
Zodra ik op een meer dan "hoi hoe is het"-basis met iemand praat, vertel ik hoe de vork in de steel zit, als dat nog nodig is. Dat geeft ook wel eens au-momenten. Vaak vanwege die andere zichtbaarheid. De keerzijde van de TNN-medaille. Ik ben trans en trots. Net zoals ik trots ben Friezin te zijn. Nederlanders hebben wat mij betreft heus gelijke rechten, maak je geen zorgen. Schaar me alleen niet onder dezelfde paraplu. Dat helpt me van de regen in de drup.
Travestieten in de kast doen dat ook zodra ze me doorhebben. Ik heb geen zin in praatjes over panty's. Ga weg! Boos worden ze dan. We zijn immers hetzelfde: transgender. Toch? Soms beginnen ze daarna zelfs over mijn broek, als ik er eentje draag. Dat maakt mij dan minder vrouw en hen des te meer. Op die momenten kan zichtbaarheid me echt gestolen worden.
Daarom: anders, namelijk .... Zichtbaarheid is zo gek nog niet, maar als het duwen wordt, dan sta ik liever niet onder een paraplu. Ik hou wel van regen.
